เรื่องหำบ่เจ็บ

เรื่องมีอยู่ว่า ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งของภาคอีสาน กำลังตรวจสุขภาพแข่วประจำปี ของเด็กน้อย มีเด็กน้อย มาต่อคิวเพื่อที่จะตรวจสุขภาพฟัน หมอกะตวรจเด็กน้อยทีละคน ทีละคน จนมาฮอด เด็กน้อยผู้ซายคนนึง เด้กฯอยคนนี่ฟันผุ (แข่วแมง) หมอเลยบอกเด็กน้อยคยนี่ว่า "โอ..ฟันผุนะจ๊ะหนูอย่างนี้ต้องถอนนะจ๊ะ" พอหมอเว้าจบ จะจัดการฉีดยาชา แล้วจะจัดการถอนแข่วแมงเล่มนั้นออก เด็กน้อยคนนั้นจะฮ้อง เพระความเจ็บปวด จนการถอนแข่วเป็นผลสำเร็จ พอถอนออกเรียบร้อยแล้ว เด็กน้อยกะไห้ บ่เซาจั๊กเทือ คุณครูผู่ยืนให้กำลังใจเด็กน้อย เลยถามเด็กน้อยคนนั้นว่า "เป็นจั่งใด๋ เจ็บบ่หำ" เด็กน้อยตอบครูว่า "หำบ่เจ็บ....เจ็บแต่แข่ว" พอทุกคนได้ยินประโยค ที่เด็กน้อยเว้าจบ กะพากันหัวเรอะ ฮ่าๆๆๆ กะเลยเป็นที่มาของนิทานเรื่องนี่ว่า หำบ่เจ็บ จบแล้วมื้ออื่นสิเอาเรืองใหม่มาให้อ่าน ฮ่าๆๆๆ